Marleen Fouchier fotografeert als vrijwilligster stil geboren baby’s voor Stichting Still en ik interviewde haar voor Mijn Geheim. Het was een intens gesprek, maar ook heel mooi. Duidelijk is dat het maken van beelden bij een ingrijpende gebeurtenis als een stilgeboorte helend is bij het rouwproces. Marleen: ‘Het fotograferen van een overleden baby’tje went. Wat nooit went, is het verdriet van de ouders. Van tevoren weet je ook nooit wat je te wachten staat, elke opdracht is totaal anders. Ikzelf vind het heel bijzonder dat ik elke keer weer het vertrouwen krijg om bij zo’n intiem moment te mogen zijn. Je voelt heel veel liefde, naast al dat verdriet.’
MG2320-p44-49-Marleen-Stichting-StillSinds 2011 werk ik voor levensverhalentijdschrift Mijn Geheim. Niet alleen schrijf ik verhalen over uiteenlopende thema’s, ik lever ook een bijdrage aan vaste rubrieken, was een tijdlang columniste en verrichtte eindredactiewerkzaamheden. Een snelle rekensom vertelt dat ik tussen de 30 en 50 verhalen per jaar schrijf voor Mijn Geheim. Te veel om allemaal op deze site te plaatsen, daarom rouleer ik deze. Heb jij een verhaal te vertellen dat past bij Mijn Geheim? Stuur me een mail: jet@jethoogerwaard.nl.